امروز در ترکیه انتخابات شهرداریها است. ساعت 4 بعد از ظهر رای گیری
تمام می شود. برخلاف ایران وضعیت شمارش آرا در ترکیه از 1951 به گونه ای
است که نادر پیش آمده کسی به صحت شمارش آرا اعتراض کند، گرچه اعتراض به
مسائلی همچون عادلانه بودن بودجه های کمپین های انتخاباتی همیشه وجود دارد.
فضای سیاسی ترکیه با توجه با وقایع روزها و هفته های اخیر (عملیات ضد رشوه
که منسوب به جماعت است، شنود مکالمات مقامات دولتی و نوارهای آن در
اینترنت و کارهای دولت در مقابله...) بسیار چندقطبی است و قدری متشنج.
جمعیت ترکیه میان قطبهای طرفداران اردوغان (عدالت و توسعه)، جماعت (فتح
الله گولن)، جمهوریخواهها (ج.ه.پ)، ملی گرایان دست راستی (م.ه.پ)، و حزب
صلح و دموکراسی کردها (ب.د.پ) و سوسیالیست ها (ه.د.پ) تقسیم شده است. یعنی
این گروهها دوبه دو در بسیاری موارد با هم بدند. این انتخابات با اینکه
محلی است، عملا به نوعی رای اعتماد یا عدم اعتماد به اردوغان بدل شده است و
نتیجه اش برای آینده ترکیه، خصوصا انتخابات ریاست جمهوری تابستان آینده که
شاید اردوغان هم درش کاندید شود، بسیار مهم است.
آشفته بازاری شده است ترکیه که تشخیص اینکه چه کسی راست می گوید، چه کسی
دروغ، آسان نیست. با طرفداران اردوغان می نشینی (چه در میان دانشگاهیان و
چه عوام) حس می کنی حق با آنهاست و جماعت گولن افرادی خطرناکند که نگاهشان
به گولن به نوعی شبیه نگاه طرفداران آیت الله خمینی در آستانه بازگشت او به
ایران در 1357 است و در عملیات ضد رشوه 17 دسامبر هدفشان زمین زدن اردوغان بود.
روزنامه زمان طرفداران گولن را می خوانی می بینی یکسری آدمها که واقعا گروه
خونشان با بنیادگرایی نمی خواند و لیبرال اند در میان طرفداران گولن هستند
(مثلا ایوب جان همسر الف شفق رمان نویس معروف ترکیه). جمهوریخواهان با
تاکید بسیار می گویند دولت دزد است و دستش تا مفرق در فساد اقتصادی فرورفته
است (البته جماعت هم همین حرف را می زند)، و سند می آورند از نوار منتسب
به مکالمه اردوغان با پسرش بلال در صبح روز 17 دسامبر 2013 . از طرف دیگر
جز عدالت و توسعه هیچ حزبی جز صلح و دموکراسی (که نزدیک پ.ک.ک است) در سال
اخیر این قدر عزم برای حل مسئله کردها در ترکیه از خود نشان نداده است. آخر
اینکه کارنامه عدالت و توسعه از نظر پروژه های عمرانی و اقتصادی در
شهرداری ها (مثلا استانبول، پروژه متروی زیردریایی مارمارای از آسیا به
اروپا) بسیار موفق بوده است، ولی از نظر آزادی بیان اصلا موفق نبوده است
(بستن توئیتر و زمزه بستن فیسبوک یا یوتیوب در روزهای اخیر نمونه اش).
باید تا شب ماند و دید نتیجه انتخابات چه می شود!
باید تا شب ماند و دید نتیجه انتخابات چه می شود!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر