در این یادداشت اشاره کرده ام که جمع میان آزادی و برابری یکی از مهمترین و البته دشوارین پروژه هایی است
که روشنفکران ایرانی برای آینده ایران باید در پیش چشم داشته باشند. چپ (چه چپ مذهبی و چه لائیک)
ریشه های عمیقی در تاریخ سیاسی معاصر ایران دارد ولی در فهم من عملا در جمع میان
آزادی و برابری ناکام بوده است.
در گزارش سفر اروگوئه اشاره کردم برای دگردیسی چپ ایران به یک جریان سوسیال دموکراتیک، ایرانیها می توانند و لازم است از تجربه یه ظهور رسیدن حکومتهای سوسیال-دموکرات در آمریکای لاتین (خصوصا اروگوئه و برزیل)در حدود ده ساله اخیر بیاموزند. منظورم از سوسیال دموکراسی حکومتی است که هم لیبرال-دموکراسی و قانون اساسی آنرا می پذیرد (آزادی) و هم طرفدار جدی عدالت اجتماعی (برابری) است.
برای تکمیل بحث بگذارید یکی از آخرین آثار نگاشته شده در مورد چپ متاخر آمریکای لاتین را معرفی کنم. این کتاب که عنوانش هست "بازظهور چپ آمریکای لاتین" (از سایتهای دانلود کتاب قابل دسترسی است)، ویراسته لویتسکی و
روبرتز، یکی از بهترین آثار آکادمیک نگاشته شده در این زمینه در حوزه سیاست
تطبیقی است.
در گزارش سفر اروگوئه اشاره کردم برای دگردیسی چپ ایران به یک جریان سوسیال دموکراتیک، ایرانیها می توانند و لازم است از تجربه یه ظهور رسیدن حکومتهای سوسیال-دموکرات در آمریکای لاتین (خصوصا اروگوئه و برزیل)در حدود ده ساله اخیر بیاموزند. منظورم از سوسیال دموکراسی حکومتی است که هم لیبرال-دموکراسی و قانون اساسی آنرا می پذیرد (آزادی) و هم طرفدار جدی عدالت اجتماعی (برابری) است.
The Resurgence of Latin American Left, Steven Levitsky & Kenneth Roberts (eds.), John Hopkins University Press, 2011
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر