در تونس و مصر اتفاقات بسیار عمیقی در حال تحقق است. کسانی که با علم سیاست آشنایند و دستی در مطالعه جنبش های اجتماعی دارند سخن مرا به نظرم تائید کنند.
جنبش سبز باید بنابر هزار و یک دلیل - که برخی شان را در نوشته دیگری ذکر خواهم کرد- با جنبش مردم مصر و تونس اعلام همبستگی کند. موسوی و کروبی باید بیانیه بدهند و ارتباط عمیق جنبش را با جنبش های مدنی این کشورها به گوش جهانیان برسانند. حمایت قاطع ما هم خون تازه ای به رگان خودمان در برابر مستبدان و دیکتاتور وطنی که دست کمی از مبارک ندارد می دمد و هم به برادران و خواهران خاورمیانه ای و عرب مان می گوید که تنها نیستند. در این مورد بیشتر خواهم نوشت. نگذاریم کسانی مانند امام جمعه تهران جنبش آزادی خواهانه مردم مصر را مصادره به مطلوب کنند.
مشکل اینجاست که حامیان اتفاق گذشته ایران امروز پشت مبارک ایستاده اند و حتی خود مبارک هم از دلداده های اون آشوب بوده و امروز حمایت از مردم مسلمان یک جور نمک خوردن و نمکدان شکستن نیست ؟!
پاسخحذفآیا وقتی هنوز با وجود پشتیبانی دلارهای عربستان و متحد بزرگ مصر آمریکا احتمال ماندن مبارک نیست ؟ و زود نیست برای سر سفره جدید حاضر شدن ؟ و آیا کسی مثل امام جمعه شهر تهران بسیار مقدم تر نیست برای استقبال کردن از آزادگی و غیرت مسلمانان خسته از بازیچه اسراییل و آمریکا تا پناهنده شده ها به این کشورها ؟
حسین:خیلی ممنون از کامنت تان. چند نکته:
پاسخحذفچرا یک عمل یکسان در رسانه های حکومتی در مصر نام اعتراض می گیرد و در ایران دقیقا همان عمل نام محاربه و جنگ با امام زمان و نبرد با خدا و آشوب و فتنه و آراذل و اوباش گری و چه و چه می گیرد؟ آیا این معیار دوگانه نوعی توجیه ظلم نیست؟
دوما آیا منطقی که فساد آور در حکومت مصر شده آن نیست که یک نفر بیش از بیست سال در حکومت باشد و جابجا نشود-چون برخی معتقدند مثلا خدمت کرده، منطق طرفداران مبارک- و هرکس منتقدش شخص اول مملکت است را دشمن ملت بخوانند؟ آیا چنین منطقی در ایران هم حضور جدی ندارد؟ آیا صرف لباس روحانی داشتن کسی می تواند باعث شود منطق ما در تحلیل قضایا 180 با هم فرق کند؟ آیا استبداد فقط در مورد خارج ایران مصداق و تعریف دارد و در داخل همان عملی استبدادی صورت بگیرد باید بگوئیم رحمت و لطف بوده؟
آیا تظاهرات در مصر خوب و توصیه کردنی است و در ایران می شود محاریه؟
بیانیه هم داده شد!
پاسخحذفبه ناشناس: دیدم و خوشحال شدم از درایت میرحسین موسوی. ولی باید ادامه داد و نوشت نهضت اعتراضی مصر و جنبش سبز ایران چقدر از هم می توانند بیاموزند و چقدر باید همدیگر را حمایت کنند.
پاسخحذفسلام
پاسخحذفپيشنهاد مي كنم يك مطلب درباره بررسي همسنجشي (comparative survey) جنبش ايران و خيزش مصر بنويسيد.
به ناشناس: دعوت شما را لبیک گفتم:) پست جدید وبلاگ را ببینید.
پاسخحذفبا مهر
چه زود!!!
پاسخحذفعنوانش شيك نيست!
پاسخحذفهمونكه من گفتم شيك تره!
به توصیه شما عنوان هم اصلاح شد تا شیک تر شود:دی
پاسخحذفقبلا نوشته بودم این مقاله را و منتظر چاپ بود. کامنت شما بهانه ای شد بگذارمش در وبلاگ.
آره مي دونم قبلا نوشته بوديد !
پاسخحذفوالا با اين سرعت فقط ميشه مورد وحي واقع شد!
منظورم از اصلاح عنوان
تاكيد بيشتر روي واژه هاي جنبش و خيزش بود و مطالعه همسنجشي (به اصلاح رايج غلط تطبيقي) اين دو كشور!
مال ما جنبش بوده و است ولي مال اونا از اول خيزش بود.
البته نمي دونم در علوم سياسي هم اين دو معني متفاوتي دارند يا نه!
مثال وحی ات باحال بود و خندیدم:)))
پاسخحذفبه نظرم مصر هم جنبش است. (به جز خیزش)ولی نمی دانم چقدر می شود با این کلمات خیزش و جنبش در این مورد خاص ایران و مصر مانور داد.
ولی نکته سنجی است در انتخاب کلمات برایم جالب است. خواستی یک وقتی ایمیل بزن به نیکوماخوس که ناشناس آشنا شود:)