انتخاب روحانی یا روشی مدنی برای نه گفتن

خبرهای خیلی خوبی می رسد در مورد نتیجه و احتمال برد روحانی در همین مرحله اول بسیار بالاست. رای شگفت آوری که حسن روحانی آورده است در واقع زیبا امانتی است که از سبد رای میرحسین موسوی و مهدی کروبی به او بهارث رسیده و نشانه محبوبیت راه سبز موسوی و کروبی است. از روحانی می خواهیم (در صورت قطعی شدن پیروزی که بسیار بدان امیدواریم) یکی از مهمترین اولویت های خود را برداشتن حصر از موسوی و کروبی قرار دهد، مردانه در برابر اقتدارگرایان و زورگویان بایستد و چنان رئیس جمهوری باشد که موسوی یا کروبی (اگر به قدرت می رسیدند) چنان رئیس جمهوری می بودند.
  
به نظرم جداشدن احمدینژاد از خامنه ای در دو ساله اخیر به نظرم نقش مهمی در درست شمردن آرا (لااقل تا این لحظه) داشته است؛ اینکه احمدی نژاد پس از حذف از حاکمیت و جریان انحرافی خوانده شدن انگیزه نداشته در پروژه تقلب به نفع هیچ کدام از کاندیداهای موجود اصولگرا وارد شود.

 به علاوه نکته ای برای دوستان تحریمی ام که رای ندادند بر اساس منطق دفاع از شرکت در انتخابات:   بجای اینکه کشور مانند سوریه شود، و اصلاح طلبان/اپوزوسیون واصولگرایان به همراه هوادارنشان با اسلحه به جان هم بیفتند و جوی خون راه بیفتد، از پتانسیل محدود موجود در همین جمهوری اسلامی غیردموکراتیک استفاده کردیم و صندوق رای را وسیله رساندن قسمت مهمی از پیامهایمان به آقای خامنه ای قرار دادیم. اگر همچون شما انتخابات را تحریم می کردیم، در تداوم وضعیت پیشین، ممکن بود مطالبات انباشته مردم به در اشکالی بسیار خطرناکتر و با انفجار خشونت به اصولگرایان منتقل شود. دستاورد از این بیشتر و مهمتر؟ انتخابات 92 نه مدنی مردم به سیاستهای آقای خامنه ای بود.