کسانی که سرشان در رقابت منطقه ای میان ایران، آمریکا، ترکیه، عربستان
سعودی و روسیه و غرب بی کلاه مانده مردم کرد کوبانی و تمام مردم سوریه اند.
دیروز
احمدداووداوغلو نخست وزیر ترکیه در مصاحبه با کریستین امانپور گفت "ما با
شیطان [اسد] برای مقابله با یک شیطانی دیگر [داعش] همکاری نمی کنیم". او گفت ریشه بوجود آمدن داعش نبودن آلترناتیوی برابر اسد در سوریه
است، اسدی که به عنوان نمونه روشش برای شکستن مقاومت شهرها محاصره و ایجاد
مانع برای ورود مواد غذایی برای از قحطی مردن شهروندانش بود، اسدی
که سلاح شیمیایی و بمب بکار برد. عدالت و توسعه در ترکیه معتقد است مسئله
داعش بدون کنار رفتن اسد حل نمی شود و به شرطی حاضر به همکاری نظامی در
حمله نظامی به داعش است که برای اسد هم منطقه پرواز ممنوع و سایر تضییقات
ایجاد شود. نگرانی دیگر، و به نظر من بیجای، ترکیه مسلح شدن پ.ک.ک در جریان
نبرد با داعش و بعداً بکار بردن همان سلاحها علیه ترکیه است. به نظر من
ایران باید در سیاستش در مورد حمایت یکجانبه از اسد در سوریه به جد تجدید
نظر کند و مشابه سیاستی که اخیراً در مورد مالکی در عراق پی گرفت بکار
بندد. ایران و آمریکا و ترکیه و کشورهای عربی بجای سیاست باخت-باخت باید
سیاست برد-برد پیشه کنند. مطمئن باشیم با یک سیاست بشردوستانه منافع ملی
ایران در سوریه و در قبال اسرائیل هرگز صدمه نمی خورد. ترکیه هم باید بجای
سیاستهای ملی‌گرایانه حقوق کردها را برسمیت شناسد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر