در نفی ناامیدی (در پی اعلام نظر شورای نگهبان بی عدالتی)

نامید نباشیم! جملاتی که ریچارد رورتی فیلسوف سیاسی آمریکایی پس از سفرش به ایران در سال 2007 و اندکی قبل از وفات بیان داشت، به نظرم می توانند به ما در این فضای ناامیدی "انتخابات با طعم شورای نگهبان" امید به زندگی، و منفعل و مایوس نبودن دهند. 

رورتی پس از گفتگو با دانشجویان ایرانی در تهران و دیدن علاقه جدی آنها به مطالعه آثار هابرماس (و نیز خود رورتی) و مشاهده تاثیر کسانی چون رامین جهانبگلو و اکبر گنجی از اندیشه های او و هابرماس می گوید محتملا راز این علاقه دغدغه جدی هردوی ما در مورد دموکراسی است و می توان امیدوار بود نوعی روشنگری و لیبرال -دموکراسی برای ایران از خاکستر همین اندیشه ها برخیزد و تفکر عقلانی در حوزه سیاست جایگزین نگاه مهدوی/ولایت فقیهی/آنجهانی به سیاست شود. در تفسیر رورتی هابرماس می گوید جایگزین ایمان دینی یا نگاه الوهی به سیاست نه آنطور که روحانیون ادعا می کنند "نسبی گرایی" یا "بی ریشگی و بی هویتی" است که نوعی جدید از همبستگی اجتماعی برای دوران مدرن است که سازگار با دموکراسی و روشنگری می باشد. راستی خواندن مقاله "ضدیت با روحانیت و خداناباوری" از رورتی در کتاب او و جان واتیمو با عنوان "آینده دین" (The Future of Religion) هم در این ایام می تواند جالب باشد.