آبراهام لینکلن را جدی بگیریم

باید وقت بگذارم در مورد اندیشه های سیاسی آبراهام لینکلن ( Abraham Lincoln)  و نسبت شان بادین مفصل بخوانم. خیلی مرتبط است با شرایط کنونی جامعه ما و جنبش دموکراسی خواهی. هم دوستان جنبش سبز و هم بچه های حرکت آذربایجان خوب است با ادبیات وسیعی که در مورد اندیشه لینکلن به زبان انگلیسی موجود است قدری آشنا شوند. خیلی ارجاع به دین، البته از نوع آزادی خواهانه، در لینکلن هست. اگرچه جزو هیچ کلیسای رسمی نبوده ولی برخی آیه های انجیل را حفظ بوده و در سخنرانی ها ارجاع می داده. مثلا دروضع قانون لغو برده داری برای اولین بار در آمریکا که نقطه عطفی در تاریخ این کشور است.

 رالز در لیبرالیسم سیاسی، مثلا در صص. 44-46، در بحث باورهای جا افتاده در مورد عدالت (considered convictions) (مثلا باور شهودی ما به شر بودن برده داری)به قسمتی از مباحثه آبراهام لینکلن و آلکساندر استفنز (Alexander Stephens)، یکی از رهبرهای بدنام جنوب که بر خلاف لینکلن مدافع برده داری بود، ارجاع می دهد.

 رالز آنجا تعریف جامعه گرایانه (communitarian) مایکل والرز(Michael Walzer)، صاحب کتاب "حوزه های عدالت" که (توسط صالح نجفی به فارسی ترجمه شده)  از فلسفه سیاسی را نقد می کند. سه صفحه آخر فصل اول لیبرالیسم سیاسی با عنوان "در باب استفاده از مفاهیم انتزاعی" بحث بسیار عمیق و مهمی است در تعریف فلسفه سیاسی از منظر رالز متاخر و جواب او به کسانی که چون والزر می گویند موقعیت اولیه رالز بریده از اجتماع و در خلا است.

آقای  خاتمی 15 سال قبل در مصاحبه با کریستین امانپور در سی ان ان، زمانی که هنوز خیلی ها در ایران اسم لینکلن را هم نشنیده بودند، او را شهید خوانده بود که یادم هست ولایتی ها عصبانی شده بودند و خاتمی هم دیگر با سی ان ان مصاحبه نکرد. (برخلاف احمدی نژاد که هر روز مصاحبه می کند.) جالب است آدم بداند خاتمی چقدر عمیق با افکار با لینکلن آشنا است. اگر آشنا است چرا بعضی وقت ها در مورد لیبرال دموکراسی و سکولاریسم سیاسی نظرهای غیر لینکلنی می دهد؟