پریروز سمیناری در آنکارا باعنوان "گام دوم: بازگشت به مردمسالاری و چالشهای فراروی آن" به همت دوستان برگزار شد و من در موضوع "دموکراسی‌خواهی
چندفرهنگ‌گرا: ترکها، کردها و اصلاح‌طلبان" صحبت کردم و از گفتگوی سازنده
میان اصلاح‌طلبان و هویت‌طلبان دفاع کردم و مرحله دوم انتخابات مجلس در
آذربایجان را مثال زدم.
سخنران اول این سمینار فرخِ نگهدار رهبر گروه
فدائیان خلق اکثریت در سالهای اول انقلاب بود که فرصت یافتم با او از نزدیک
آشنا شوم. فرخ نگهدار با اینکه سالهاست بیرون از ایران زندگی می کند،
طرفدار گفتگوی جدی میان اصلاح‌طلبان و اصولگرایان است-- حتی می گوید باید
حساب آقای خامنه‌ای را از اصولگرایان تندرو جدا کرد--، از برجام سرسختانه
دفاع می کند و بر تعمیق نتایجش تاکید دارد، منتقد جدی سیاستهای اسرائیل
است، و نهایت آنکه معتقد است برای اصلاح وضع موجود باید از اصولگرایان
معتدل تا اصلاح‌طلبان محافظه‌کار، تا اصلاح‌طلبان پیشرو و تحول طلبان
جمهوری‌خواه همکاری کنند؛ تنها گروههایی که بیرون از دایره همکاری و گفتگو
می گذارد اصولگرایان امنیتی‌کار و مخالفین خشونت‌طلب (چون مجاهدین یا
[لااقل برخی] سلطنت‌طلبان) هستند. فرخ نگهدار ذهنی منسجم دارد، حتی اگر
برخی عقاید او را نپسندیم و محافظه‌کارانه‌شان بیابیم. چیزی که بیش از همه
دراو برای من جذاب بود شخصیت قوی و اخلاقی او بود: اینکه علی‌رغم تمام
ظلمهایی که یک نظام سیاسی به تو کرده باشد وعلی‌رغم همه حقکشی‌ها در حق تو و
خانواده و یارانت از اصول خویش دست برنداری و عکس العملی نباشی. این دشوار
و نایاب است. در برابر این قدرت شخصیت سر تعظیم فرو می آورم. دوستان و
اساتید رجبعلی مزروعی، علی‌اصغر رمضانپور و یاسر میردامادی سایر سخنرانان
این سمینار بابرکت بودند. ترکیب سخنرانان آمیزه‌ای از نسل قدیم و جدید بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر