پربیننده ترین شوی ترکیه مسابقه ای است به نام سوروایور که در کانال 8 پخش
می شود و من هم تماشایش می کنم. دو تیم (ünlüler=معروفها و
gönüllüler=داوطلبها) در دو جزیره در شرایط بسیار سختی چون مواد غذایی
بسیار محدود، سرپناه حداقلی... مبارزه می کنند و هر هفته یکی از میانشان از
جزیره خداحافظی می کند. سوروایور برای من یک آزمایشگاه نظریه‌های قرارداد
اجتماعی است و به عنوان نمونه دوراهی زندانی (prisoner's dilemma) در نظریه
بازیها را تایید می کند ("اگر فقط به دنبال نفع خودمان هم باشیم، باید
همکاری اجتماعی کنیم").
منتهی به سبب قوانین جدید مسابقه، کسی که بیشترین رای از طریق اس ام اس از طرف مردم می گیرد، بدون همکاری اجتماعی هم می تواند نه تنها حذف نشود، حتی تا مرحله فینال هم پیش برود. چند هفته است در تیم گونوللولر که من قبلتر طرفدارشان بودم، یک نفری به نام سمیح اوزتورک که با تیم اصلا هماهنگ نیست، اعتقادی به همکاری اجتماعی ندارد، خودبرتربین است و هیچ احترامی برای هم تیمیهایش قائل نیست، منتهی خیلی خوب جلوی دوربین با کلمات بازی می کند، رای اول را می آورد. در اعلام نتایج کانال 8 نمی گوید چه تعداد از چه طبقاتی به هرکسی رای داده اند، ولی در نظر من اینکه تعداد زیادی به چنین کسی با این خلق معیوب رای می دهند و در شبکه‌های اجتماعی ازش حمایت می کنند، نوعی روانشناسی اجتماعی مردم هم هست. یعنی اگر اخلاق دموکراسی و همکاری اجتماعی در گروهی نهادینه شده باشد، به گمان من هرگز به سمیح اوزتورک رای نمی دهند. خواستم نتیجه بگیرم شاید بی سبب نیست که کسی مثل اردوغان اینقدر در ترکیه محبوب می شود. گاهی مردم را هم باید نقد کرد.
منتهی به سبب قوانین جدید مسابقه، کسی که بیشترین رای از طریق اس ام اس از طرف مردم می گیرد، بدون همکاری اجتماعی هم می تواند نه تنها حذف نشود، حتی تا مرحله فینال هم پیش برود. چند هفته است در تیم گونوللولر که من قبلتر طرفدارشان بودم، یک نفری به نام سمیح اوزتورک که با تیم اصلا هماهنگ نیست، اعتقادی به همکاری اجتماعی ندارد، خودبرتربین است و هیچ احترامی برای هم تیمیهایش قائل نیست، منتهی خیلی خوب جلوی دوربین با کلمات بازی می کند، رای اول را می آورد. در اعلام نتایج کانال 8 نمی گوید چه تعداد از چه طبقاتی به هرکسی رای داده اند، ولی در نظر من اینکه تعداد زیادی به چنین کسی با این خلق معیوب رای می دهند و در شبکه‌های اجتماعی ازش حمایت می کنند، نوعی روانشناسی اجتماعی مردم هم هست. یعنی اگر اخلاق دموکراسی و همکاری اجتماعی در گروهی نهادینه شده باشد، به گمان من هرگز به سمیح اوزتورک رای نمی دهند. خواستم نتیجه بگیرم شاید بی سبب نیست که کسی مثل اردوغان اینقدر در ترکیه محبوب می شود. گاهی مردم را هم باید نقد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر